Answer:
Answer:
Explanation:
Ang paglalahad at pagsasalaysay ay magkaibang uri. Sila ay nabibilang sa mga anyo ng pagpapahayag, kabilang na rin ang paglalarawan, pangangatwiran, paghahambing, pagtatambis, at iba pa.
Pagsasalayasay - Ito ay may layuning ikwento ang kawil ng mga pangyayari.Sa pagsasalaysay, isinasaad ang mga pangyayari o karanasang magkaugnay. Ito ay kapareho sa pagkukwento ng mga kawil-kawil na pangyayari, pasulat man o pasalita. Itinuturing ito na pinakamasining, pinakatanyag at tampok na paraan ng pagpapahayag. Ito rin ang sinasabing pinakamatandang uri ng pagpapahayag sapagkat dito nagsimula ang alamat; epiko at mga kwentong bayan.
Kadalasan, ang mga pagsasalaysay ay may katangiang maikli, orihinal, kapana-panabik at napapanahon g pamagat; mahalagang paksa o diwa ; maayos at di - maligoy na pagkakasunud-sunod ng mga pangyayari ; kaakit-akit na simula ; at kasiya-siyang wakas.
Paglalahad - Sa pamamagitan ng paglahahad, naglalayon ito na mabigyang-linaw ang isang konsepto o kaisipan, bagay o paninindigan upang lubos na maunawaan ng nakikinig o bumabasa. Nagiging ganap ang pagkatuto ng isang tao sa paglalahad dahil nabibigyan siya ng pagkakataong makatuklas ng isang ideya o kaisipan na makapaghahatid sa kanya ng kasiyahan at kalinawan sa paksang pinag-uusapan.
Ang mahusay na paglalahad, pasalita man o pasulat, ay dapat na malinaw (naipapaliwanag nang maayos at gumagamit ng maayos at tamang salita), tiyak (nakapokus sa paksang tinatalakay at umiiwas sa hindi kaugnay na pagtalakay), magkaugnay (ang mga pangungusap at talata ay magkaugnay), at nagbibigay ng diin (ang mga mahahalagang ideya at kaisipan na nais talakayin ay binibigyang diin).
Walo ang karaniwang uri ng paglalahad. Ito ay pagbibigay katuturan, pagsunod sa panuto o pamamaraan, pangulong tudling o editoryal, sanaysay, pitak, tala, balita, at ulat.
Explanation:
